Η μέθοδος χύτευσης χαμένου κεριού (ή μικροσύντηξη) είναι μια άλλη τεχνική μορφοποίησης μιας χρήσης με την οποία παρασκευάζεται ένα μοντέλο κεριού, συνήθως μέσω χύτευσης υπό πίεση, και εξατμίζεται σε ένα φούρνο δημιουργώντας έτσι μια κοιλότητα η οποία στη συνέχεια γεμίζεται με χυτό μέταλλο.

Το πρώτο βήμα επομένως περιλαμβάνει την παραγωγή των μοντέλων κεριού με κάθε καλούπι να κάνει ένα κομμάτι.

Αφού τοποθετηθούν τα μοντέλα σε ένα σύμπλεγμα, με ένα κανάλι διατροφής που είναι επίσης κατασκευασμένο από κερί, καλύπτεται με μια κεραμική πάστα ακολουθούμενη από ένα υδατικό πυρίμαχο μείγμα το οποίο στη συνέχεια στερεοποιείται (επενδυτική χύτευση).

Το πάχος του υλικού επικάλυψης πρέπει να είναι επαρκές για να αντέχει στη θερμότητα και την πίεση κατά την τοποθέτηση του χυτού μετάλλου.

Εάν είναι απαραίτητο, η κάλυψη της ομάδας μοντέλων μπορεί να επαναληφθεί έως ότου η πυκνότητα του καλύμματος έχει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να αντέχει στη θερμότητα.

Σε αυτό το σημείο η δομή τοποθετείται στο φούρνο όπου λιώνει το κερί και γίνεται, εξατμίζεται, αφήνοντας το σχήμα έτοιμο να γεμίσει με μέταλλο.

Τα αντικείμενα που δημιουργούνται με αυτή τη μέθοδο μοιάζουν πολύ με το πρωτότυπο και είναι ακριβή στις λεπτομέρειες.

Οφέλη:

επιφάνεια υψηλής ποιότητας.

ευελιξία παραγωγής·

μείωση της ανοχής διαστάσεων.

δυνατότητα χρήσης διαφορετικών κραμάτων (σιδηρούχων και μη σιδηρούχων).